Την καχυποψία απέναντι στο πολιτικό σύστημα την καταλαβαίνω.
Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι την άρνηση πολλών να κάνουν κάτι για το πρόβλημα αυτό. Αντίθετα αφήνουν φανατικούς να αναλάβουν!
Σήμερα, η νεολαία δεν ασχολείται με την πολιτική, εκτός αν είναι και αυτή φανατισμένη στα στενά όρια κομματικών παρατάξεων, συνήθως στα πανεπιστήμια, που έχουν παγιωμένες απόψεις, πολλές από αυτές απαρχαιωμένες.
Ούτε η κοινωνία μας είναι στα 1900 ούτε η οικονομία μας. Και όμως, αρνούνται σχεδόν όλοι να σκεφτούν με όρους του σήμερα και με πρόβλεψη για το αύριο. ...
Σου λέει "και τι να τους κάνουμε να τους ψηφίσουμε;" Ε βρείτε ανθρώπους που θέλετε εσείς να ψηφίσετε. Αν δεν υπάρχουν, γίνετε οι ίδιοι. Αλλά κάντε κάτι. Η παράδοση δεν θα φέρει λύση.
Προσωπικά όταν απογοητεύτηκα με τις υπάρχουσες παρατάξεις, γιατί θεωρούν ότι δικαίωμα στην ευτυχία έχουν μόνο όσοι είναι "δικοί τους", είτε πολιτικά, πολιτισμικά, θρησκευτικά είτε... φυλετικά τους παράτησα και βρήκα μία πολιτική οντότητα που αυτή τη στιγμή έχει επίσημη παρουσία σε 60 χώρες σε όλο τον κόσμο και συνεχίζει να επεκτείνεται.
Βασίζεται σε πανανθρώπινες αρχές (κάτι που φοβίζει πολλούς) αλλά ταυτόχρονα μπορεί να εστιάσει και στα τοπικά προβλήματα.
Υπάρχουν πολιτικά κινήματα εκεί έξω που θέλουν την βοήθειά μας. Θέλουν την παρουσία μας και δεν έχουν άλλους χορηγούς από εμάς τους πολίτες.
Αλλιώς θα βασιζόμαστε πάντα σε κόμματα που παίρνουν "προεκλογικές παροχές" από εταιρίες και ομάδες πίεσης συμφερόντων (lobby).
Επίσης οι αντιδράσεις μας, πέρα των εκλογών είναι εκτός θεσμών και έτσι δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα συνήθως.
Γιατί πως να έχουν όταν ψηφίζουμε τους ίδιους, αρνούμαστε να χρησιμοποιήσουμε θεσμικά εργαλεία που μας δίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά μαζεύουμε υπογραφές σε απλές αιτήσεις στο avaaz για να σταματήσουμε τους πλειστηριασμούς;
Η αίτηση αυτή δεν έχει κανέναν νόημα.
Αντίθετα θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε το ECI (Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών) που δίνει την δυνατότητα σε 1 εκατομμύριο Ευρωπαίους πολίτες να ορίσουν ατζέντα στην Ευρώπη!.
Αλλά βαριόμαστε να κάνουμε θεσμικές κινήσεις που θέλουν λίγο περισσότερη σκέψη από αυτή που έρχεται μετά από την.... τσαντίλα!
Θα μου πείτε, "θα μας ακούσουν"; Ω ναι. Ήδη η πρωτοβουλία για τη μη ιδιωτικοποίηση του νερού έχει πετύχει και η Ε.Ε. ετοιμάζεται να αλλάξει πορεία κατά 180 μοίρες.
Μάζεψε 1.800.000 ΕΠΙΣΗΜΕΣ, ΕΠΩΝΥΜΕΣ, ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΜΕΝΕΣ υπογραφές πολιτών.
Άλλη μια πρωτοβουλία που τώρα τρέχει είναι για το Βασικό Εισόδημα (http://sign.basicincome.gr) την οποία προσπαθώ και εγώ να βοηθήσω δίνοντας λίγο από τον χρόνο μου.
Και ενώ αυτή η πρωτοβουλία έχει την δυνατότητα να εξαφανίσει την απόλυτη φτώχεια, να βελτιώσει τις συνθήκες για όλους μας με σχετικά μικρό δημοσιονομικό και φορολογικό κόστος που πιθανών θα πληρώσει και για τον εαυτό του με μείωση σε άλλες παροχές που θα είναι πλέον άχρηστες, απαιτεί σκέψη έξω από το κουτί που έχουμε μάθει.
Αποτέλεσμα; Πολλοί να τα παρατάνε χωρίς καν να προσπαθήσουν. "Δεν θα γίνει", "Δεν είναι αρκετό" και διάφορα άλλα. ΌΜΩΣ αν δεν προσπαθήσουμε, σίγουρα δεν θα γίνει. Αν δεν ξεκινήσει ποτέ δεν θα είναι αρκετό.
Μην περιμένουμε να ξεκινήσει κάποιος την επανάσταση για να ασχοληθούμε.
Η επανάσταση είναι εδώ και λέγετε ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ.
vaspersview ,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου