Να ανασταλεί ο νόμος Κατσέλη και να ξεκινήσουν πλειστηριασμοί στα σπίτια πολιτών που δυσκολεύονται να αποπληρώσουν το στεγαστικό τους δάνειο, είναι μία απόφαση με μεγάλο πολιτικό ρίσκο.
Είναι το μόνο που έλειπε σε μία Ελλάδα κοινωνικά διαλυμένη από την κρίση. ...
Γιατί η τρόϊκα επιμένει τόσο πολύ;
Σε ένα ρεπορτάζ 15 μέρες πριν στο tvxs.gr, έχουν ήδη εξηγήσει το οικονομικό παιχνίδι που παίζουν «τα κοράκια της ντροπής»: «μεγάλα funds του εξωτερικού αγοράζουν προβληματικά δάνεια, με μετρητά, στο 25% της αξίας τους, προσδοκώντας ότι θα προχωρήσουν και σε κατασχέσεις ακινήτων από την 1 Ιανουαρίου του 2014, οπότε και σύμφωνα με την πληροφόρησή μας θα αρχίσουν ξανά οι πλειστηριασμοί», δήλωνε ο πρόεδρος της Εθνικής Ομοσπονδίας Δανειοληπτών Ελλάδας Ευάγγελος Κρητικός.
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η τρόικα δουλεύει και για αυτά τα funds.
Οικονομικοί δολοφόνοι είναι οι άνθρωποι.
Αν ξεκινήσουν οι πλειστηριασμοί, οι τιμές όλων των ακινήτων θα γνωρίσουν ελεύθερη πτώση και για αυτό η εμμονή της τρόικας, για την οποία στην κυβέρνηση καμώνονται ότι απορούν, έχει ακόμη μία αιτία.
Ήδη από το 2010, όταν ξέσπασε η κρίση και πριν καν υπογραφεί το πρώτο μνημόνιο, σε ορισμένους Γερμανούς άρχισαν να τρέχουν τα σάλια για τις ελληνικές παραλίες και τα νησιά.
Η γνωστή Bild αλλά και Γερμανοί βουλευτές του κεντροδεξιού συνασπισμού άρχισαν να υποστηρίζουν δημοσίως ότι το δάνειο που ζητούσε τότε η ελληνική πλευρά δεν θα έπρεπε να δοθεί χωρίς ανταλλάγματα.
«Σας δίνουμε χρήμα, μας δίνετε την Κέρκυρα», έγραφε η κιτρινοφυλλάδα.
«Το ελληνικό κράτος πρέπει να σταματήσει τη συμμετοχή του σε επιχειρήσεις και να πουλήσει κτηματική περιουσία, όπως για παράδειγμα ακατοίκητα νησιά», δήλωνε ο βουλευτής του Κόμματος των Ελεύθερων Δημοκρατών Frank Schaeffler, σε ένα ακόμη δημοσίευμα της Bild που είχε τίτλο «Πουλήστε τα νησιά σας, χρεοκοπημένοι Έλληνες! Και πουλήστε και την Ακρόπολη!».
«Εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση και άρα και η Γερμανία βοηθήσει οικονομικά την Ελλάδα, αυτή θα πρέπει να δώσει εγγυήσεις σε αντάλλαγμα.
Λίγα νησιά μπορούν να κάνουν τη δουλειά», συμπλήρωνε ο βουλευτής της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης Marco Wanderwitz.
Για έναν βόρειο, είτε αυτός είναι Γερμανός είτε Δανός, όπως ο Πολ Τόμσεν, ένα παραθαλάσσιο σπίτι στη Μεσόγειο, σε τιμή ευκαιρίας είναι όνειρο ζωής.
Παλιότερα, Γερμανοί βουλευτές είχαν προκαλέσει ένταση με την Ισπανία, όταν πρότειναν να αγοράσει το Βερολίνο την Μαγιόρκα.
Το 1988, δηλαδή σε ανύποπτο χρόνο, κυκλοφόρησε η γερμανική κωμική ταινία «Μan spricht deutsch» («Κάποιος μιλάει γερμανικά») που σατιρίζει την αποικιοκρατική συμπεριφορά και τα στερεότυπα κατά των νοτιοευρωπαίων μιας οικογένειας Γερμανών που κάνουν διακοπές στην Ιταλία.
Στην ταινία, οι απαιτητικοί Γερμανοί τουρίστες θεωρούν τους Ιταλούς κλέφτες και τεμπέληδες γκρινιάζουν «γιατί οι Ιταλοί φτιάχνουν δρόμους με τα λεφτά μας, εμείς είμαστε οι αρχιπληρωτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης», για να αναφωνήσουν κοιτώντας ένα μαγευτικό ιταλικό τοπίο: «η Iταλία είναι θαυμάσια χώρα. Αν δεν είχε και Iταλούς (θα ήταν τέλεια)».
Δεν έχουμε φτάσει ακόμη εκεί, οι νότιοι μπορούν να παραμείνουν στην χώρα, όσοι δεν μεταναστεύσουν.
Αν όμως ξεκινήσουν οι πλειστηριασμοί, πολλοί θα αναγκαστούν να πουλήσουν τα σπίτια τους - και φυσικά τα εξοχικά τους - σε εξευτελιστικές τιμές.
Ακόμη και αν πέσει η υπάκουη κυβέρνηση, αυτοί που σήμερα κινούν τα νήματα στην Ευρώπη θα έχουν την ευκαιρία να εξασφαλίσουν ένα φθηνό εξοχικό στον ήλιο, έτσι για τα γεράματα.
tvxs,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου