Συζητώντας τις εκρήξεις στη Βοστώνη ξεχνάμε τις καθημερινές εκρήξεις στην Ελλάδα

Με τις εκρήξεις και τους νεκρούς της Ελλάδας θα ασχοληθεί κανείς;

Μία έκρηξη σε κάποια πόλη των ΗΠΑ, αποτελεί είδηση, αλλά μία έκρηξη στην Ελλάδα αποτελεί καθημερινότητα…; 

Γιατί όλοι «άρπαξαν» το θέμα της έκρηξης στην Βοστώνη και δεν ασχολούνται –με την ευκαιρία- με την φωτιά και τους νεκρούς στην Marfin;  ...

Γιατί μας ενδιαφέρει να διυλύσουμε τον κώνωπα για ένα γεγονός που συνέβη σε άλλη ήπειρο, να αναλύσουμε ακόμη και την πιθανή εκρηκτική ύλη που χρησιμοποιήθηκε για δύο εντυπωσιακές –πολύ φωτιά και καπνός- εκρήξεις στη Βοστώνη και την πιθανή ισλαμιστική οργάνωση που κρύβεται πίσω από αυτές, αλλά κανείς δεν αναλύει τα δεδομένα (πλήθος φωτογραφιών και μαρτυριών) του πολλαπλού εγκλήματος που συνέβη πριν μερικά μόλις χρόνια εντός του Ελληνικού εδάφους και μάλιστα στην πρωτεύουσα της Ελλάδας;
Μήπως οι ζωές των αμερικανών που σκοτώθηκαν χθες στην Βοστώνη αξίζουν περισσότερο από τους αθώους υπαλλήλους της Marfin; Ποιος και πώς κοστολογεί το ανθρώπινο δράμα και την απώλεια της ανθρώπινης ζωής;

Δυστυχώς, στην Ελλάδα της τρόικα, στην χώρα που έχει σφιχταγκαλιαστεί με το αδιανόητο, στην αποικία του χρέους και της διάθεσης δούλων, η κυβερνητική προπαγάνδα ψάχνει σανίδα σωτηρίας σε οποιοδήποτε γεγονός, προκειμένου να αποσπάσει την προσοχή των πολιτών και να τους οδηγήσει σε θέματα ελάσσονος σπουδαιότητας για το ελληνικό γίγνεσθαι…

Δυστυχώς, για κάποιους «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» και η απελπισμένη τους προσπάθεια να διατηρηθούν οι ίδιοι μακριά από τις εγκληματικές τους ευθύνες –που αγγίζουν ή και ξεπερνούν τα όρια της εσχάτης προδοσίας- απέναντι την χώρα και τον λαό, τους βρίσκει πρόθυμους στο να αγκαλιάσουν το «νέο» παγκόσμιο γεγονός που θα προκύψει μετά από όσα συνέβησαν στη Βοστώνη.

Αύξηση της αστυνόμευσης, μείωση των πολιτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων των πολιτών, διαδικασίες που θα παραβιάζουν ευθέως το Σύνταγμα και θα αντιμετωπίζουν όλους τους πολίτες ως «εν δυνάμει τρομοκράτες», είναι τα μέτρα που έρχονται, φυσικά για το «κοινό καλό», για την προστασία των πολιτών, των θεσμών και του κράτους, αλλά κυρίως για την διατήρηση -στις θέσεις που κατέχουν- των κακώς κυβερνώντων. 

Ίσως να είναι οξύμωρο, αλλά κάθε φορά που γίνονται επιθέσεις κατά της κοινωνίας, τότε λαμβάνονται μέτρα κατά των πολιτών...!!!

Και οι νεκροί της Marfin, χωρίς να έχουν δικαιωθεί, μας παρακολουθούν βουβοί στον κατήφορο την ηθικής μας πτώσης, στον βούρκο της προσωπικής και μαζικής παράδοσής μας σε «δυνάμεις» που κρύβονται πίσω από την δολοφονία τους και σε «ηγέτες» που «πέφτουν στα τέσσερα» προκειμένου να μην εκπέσουν από την εξουσία που ως κοινοί απατεώνες απέκτησαν…

Οι δολοφόνοι και οι ηθικοί αυτουργοί των θυμάτων της Marfin βλέπουν τα γεγονότα και χαμογελούν επειδή ξέρουν… Εμείς...

Πότε θα απαιτήσουμε την τιμωρία εκείνων που στυγνά αφαίρεσαν ανθρώπινες ζωές πολιτών;
Πότε θα απαιτήσουμε να μην μας μεταχειρίζονται ως πειραματόζωα;
Πότε θα απαιτήσουμε και θα επιβάλουμε τα αυτονόητα που μας αφαίρεσαν με την μέθοδο του «βρασμού βατράχου»;
Πότε θα απαιτήσουμε να έχουμε λόγο στην ζωή μας;
Πότε θα αντιληφθούμε ότι μέσα στην δική μας πατρίδα, μέσα στο δικό μας σπίτι, οι εκρήξεις είναι καθημερινές και οι νεκροί ενός άτυπου πολέμου καθημερινά αυξάνονται;
Πότε θα υποστηρίξουμε το δικαίωμά μας να ζούμε σαν άνθρωποι και όχι σαν πειραματόζωα, να ζούμε με αξιοπρέπεια και όχι προσπαθώντας να επιβιώσουμε;
Πότε, επιτέλους, θα τολμήσουμε να πούμε το μεγάλο ΟΧΙ στους βασανιστές και στους δυνάστες μας;

kostasxan,