Ὦ ξεῖν’, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε κείμεθα, τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι.
"Ξένε, πες στους Λακεδαιμόνιους ότι κειτόμεθα εδώ, πιστοί στους νόμους τους"
Θα μπορούσαμε να πούμε κάτι τέτοιο σήμερα;
Όταν η πατρίδα μας πωλείται επισήμως και νομίμως από τους κοινοβουλευτικούς δικτάτορες μιας ληστρικής μειοφηψίας;
Όταν η ελληνική γλώσσα πολεμάται από αυτούς που ορκίστηκαν πίστη στο Σύνταγμα και τους νόμους του και οι Έλληνες δεν σηκωνόμαστε να τους διώξουμε; ...
Όταν η ιστορία μας γίνετται αντικείμενο χλεύης από αυτούς που μίσησαν κάθε τι ελληνικό ή εθνικό και εμείς κοιμόμαστε σε ύπνο βαθύ, σιωπηλοί παρατηρητές του φονικού;
Σήμερα διηγήθηκα για πρώτη φορά στα παιδιά μου την ιστορία του Λεωνίδα και των 300. Είδα στα ματάκια τους τη λάμψη του Γένους, αυτή την οποία και εγώ κάποτε έχασα, χαμένος στη νεοελληνική απώλεια. Τους ευχήθηκα να έχουμε και εμείς την τιμή να πεθάνουμε για τα ιερά και τα όσια της φυλής μας, όπως ο αήμνηστος βασιλιάς των Λακαιδεμονίων και κάποτε να γράψουν σε μια στήλη στις νέες Θερμοπύλες κάτι και για εμάς.
Και μετά έκλαψα ενθυμούμενος το ποιόν της πατρίδος που ετοιμαζόμαστε να παραδώσουμε σε αυτά και όλα τα υπόλοιπα τα αγγελούδια μας...
μάλλον δεν δικαιούμαστε να καλούμε τους εαυτούς μας απογόνους των Αρχαίων Ελλήνων, των Βυζαντινών, των Κλεφτών και Αρματωλών του 1821, των πολεμιστών των Βαλκανικών και Παγκοσμίων πολέμων, των αδικοχαμένων αδερφών στην Βόρειο Ήπειρο, τη Μικρασία, τον Πόντο, την Κύπρο ή την αλησμόνητη Κωνσταντινούπολη. Αντί για μάρτυρες Χριστού, ονειρευόμαστε να γίνουμε μικροαπατεώνες για να επιβιώσουμε.
Ως πότε παληκάρια, θα ζούμε στα στενά;
Μονάχοι σα λιοντάρια στες ράχες τα βουνά.
Σπηλιές να κατοικούμε, να βλέπουμε θεριά, να φεύγουμε απ' τον κόσμο για την πικρή σκλαβιά.
Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά 40 χρόνους σκλαβιά και φυλακή.
Σηκωθείτε αδέρφια, είστε Έλληνες.
tromaktiko,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου