Δεν υπάρχει τιμωρία αντίστοιχη με το έγκλημα τους. Υποθήκευσαν το μέλλον των παιδιών μας, το μέλλον της Πατρίδας.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, 11/12/2009: ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ… (προ μνημονίου, με χρέος 120%, ομολογιακό)

DEUTCHE BANK, 4/12/2012: Υπάρχουν κοιτάσματα φυσικού αέριου νοτίως της Κρήτης αξίας 427 δισεκατομμύρια ευρώ (με ενυπόθηκο χρέος 189,1% για το 2013, σύμφωνα με την …ΕΛΣΤΑΤ!) =>

Ο Ναύαρχος Βασιλικόπουλος όμως, διοικητής της ΕΥΠ από το 1995, είχε ενημερώσει αρμοδίως τον Ανδρέα Παπανδρέου. 

(Αποκάλυψη: Η ομιλία ενός νεκρού που θα άλλαζε την ιστορία και ένας όρκος “τιμής” που κάλυψε την ιστορική ατιμία.)

ΣΗΜΙΤΗΣ – ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΠΑΡΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΦΥΣΙΚΟ ΠΛΟΥΤΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.

Το Ολυμπία ήταν το πρώτο μετερίζι αντίστασης απέναντι στα εγκληματικά τους σχέδια. Χωρίς κραυγές, πάντα με στοιχεία, αποδομήσαμε το έγκλημα του μνημονίου. 

Όταν σε μία επιχείρηση, με αφορμή τα πρόσκαιρα αποτελέσματα γυρνάς τα ομολογιακά σου δάνεια σε ενυπόθηκα, τότε δεν είσαι αδαής, αλλά επικίνδυνος. 

Όταν μάλιστα αποδεικνύεται ότι τα αποτελέσματα τα έχεις χαλκεύσει για να δικαιολογήσεις την ενέργεια σου, είσαι επικίνδυνος εγκληματίας.

Όταν πρώτοι αποκαλύψαμε τους όρους του επαίσχυντου μνημονίου, δώσαμε ιδιαίτερη προσοχή στην εκχώρηση των μελλοντικών εσόδων της χώρας, στους νέους “δανειστές”. 

Όχι στις “κακές αγορές” που είχε δαιμονοποιήσει το πολιτικό έκτρωμα για να φέρει τους τοκογλύφους από την πίσω πόρτα, γιατί ομολογιούχος είναι και ο παππούς με το εφ’ άπαξ και τους μόχθους μιας ζωής.

Οι τοκογλύφοι όμως που έσπευσαν χαρωπά, εκτός Ευρωπαϊκού ή Ελληνικού δικαίου να ανταλλάξουν τα ομολογιακά δάνεια της χώρας με τα ενυπόθηκα δάνεια βρετανικού δικαίου, γνώριζαν ότι δεν επενδύουν σε “τιτανικό”, αλλά σε ένα θησαυροφυλάκειο του οποίου οι κλειδοκράτορες δούλευαν για το δικό τους συμφέρον.

Έτσι, έσκασε σαν βόμβα η είδηση ότι σύμφωνα με την Deutche Bank, υπάρχουν κοιτάσματα αερίου αξίας 427 δισ. ευρώ νοτίως της Κρήτης! 

Είδηση που βεβαίως είχαμε μεταδώσει πολύ νωρίτερα, με την εξής τεκμηρίωση: 

Ο λόγος που ήλθε ο Παπανδρέου στην εξουσία, ήταν η τεχνητή διόγκωση του δημοσίου χρέους και η μετατροπή του σε αμιγώς ενυπόθηκο και όχι ομολογιακό. 

Εμείς θα μπορούσαμε να λέμε ότι αρλούμπα θέλουμε, σημασία έχει τι λένε οι αριθμοί. Και οι αριθμοί λένε πως ένα συγκυριακό έλλειμμα σε παγκόσμια κρίση ΔΕΝ είναι το κριτήριο αξιολόγησης μίας χώρας. Το κριτήριο είναι το ύψος του δημοσίου χρέους και η φύση του.

Έτσι, ο Καραμανλής παρέδωσε χρέος 120% του ΑΕΠ. 

Ο Παπανδρέου, με μνημόνια, κουρέματα, εξόντωση της πραγματικής οικονομίας, μείωση μισθών, αύξηση φορολογίας, έκανε το 120% του ΑΕΠ μία ονειρική κατάσταση, που αποτελεί κριτήριο επιτυχίας για έναν εξοντωμένο λαό σε επίπεδο …δεκαετίας! Και ΟΛΟ ενυπόθηκο. Γιατί;

olympia,