Ο Πάνος στο Ισραήλ για όλα: Κοιτάσματα, όπλα, κρίση με Ιράν - Συνομιλίες με Μ.Νετανιάχου!

Η πιο σημαντική επίσκεψη Έλληνα αξωματούχου στο Ισραήλ τα τελευταία χρόνια είναι αυτή που ξεκίνησε  πριν από λίγες ώρες με τον Έλληνα υπουργό Άμυνας Πάνο Παναγιωτόπουλο να συναντάται με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Μ.Νετανιάχου το απόγευμα σε μία συνάντηση που βάσει του ισραηλινού προγράμματος >>>

θα διαρκέσει περίπου μία ώρα! Κάτι παραπάνω από σπάνιο, καθώς ο Ισραηλινός πρωθυπουργός ελάχιστες φορές - αν όχι ποτέ - συναντάται με απλούς υπουργούς άλλων χωρών πλην των ΗΠΑ.

Για αύριο έχει προγραμματιστεί συνάντηση του Π.Παναγιωτόπουλου με τον ομόλογό του Εχούντ Μπάρακ και η ατζέντα των συνομιλιών του Έλληνα ΥΕΘΑ με την πολιτική ηγεσία του Ισραήλ είναι κάτι παραπάνω από "βαριά": Το Ισραήλ βρίσκεται σε κατάσταση πλήρους πολεμικής προπαρασκευής και αντιμετωπίζει πολυποίκιλα προβλήματα ασφάλειας, πέραν του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν: Συρία και παραβίαση της συνθήκης ειρήνης από την Αίγυπτο με μεταφορά βαρέων όπλων στην χερσόνησο του Σινά, καθώς και τα "πάγια" προβλήματα της Χεζμπολάχ στο Λίβανο και της Χαμάς στην Λωρίδα της Γάζας.

Και μέσα σε όλο αυτό το περιβάλλον αναζητούν αξιόπιστούς συνομιλητές στο πρόσωπο του Έλληνα υπουργού Εθνικής Άμυνας, αλλά και της Ελλάδας γενικότερα. Δεν αποκλείεται να υπάρξει συνάντηση του Π.Παναγιωτόπουλου και με τον υπουργό Εξωτερικών Α.Λίμπερμαν.

Στην ατζέντα, πέρα από την ελληνοϊσραηλινή αμυντική συνεργασία και η γενικότερη στρατηγική συμμαχία των δύο χωρών.

Σε ότι αφορά το πρώτο σκέλος εκκρεμούν διάφορα προγράμματα: Το πολύπαθο πρόγραμμα των συλλογών κατευθυνομένων βομβών SPICE 1000 και 2000, που θα αναβαθμίσουν κατά πολύ την δυνατότητα της ΠΑ να εκτελέσει τακτικές αποστολές μακρού πλήγματος (είναι ανοικτό ακόμα το ζήτημα του ποσοστού της βιομηχανικής συμμετοχής), την ισραηλινή συμμετοχή στο πρόγραμμα των πυρομαχικών των 120 χλστ. για τα άρματα μάχης LEO2HEL/A4, καθώς και τουλάχιστον δύο ακόμα πυραυλικά προγράμματα για τα οποία υπάρχει ισραηλινό ενδιαφέρον.

Σε ότι αφορά την στρατηγική συνεργασία των δύο χωρών αυτή αφορά φυσικά την Α.Μεσόγειο και τα κοιτάσματα. Η πρόταση της ισραηλινής πλευράς για την δημιουργία ελληνικής ναυτικής Task Force, με χώρο δράσης την Α.Μεσόγειο, έχει ήδη πέσει στο τραπέζι, δεδομένου ότι οι επιχειρησιακές δυνατότητες του ισραηλινού Ναυτικού είναι χαμηλές. Η συνεργασία της Πολεμικής Αεροπορίας με την ισραηλινή βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο και οι μεν μαθαίνουν απο τους δε, πολλά...

Επίσης στο τραπέζι είναι και η συνεργασία σε ότι αφορά την άμυνα της Κύπρου. 

Η Κύπρος αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα στην ατζέντα στρατηγικών ενδιαφερόντων του Ισραήλ, αφού έχει δώσει στο κράτος του Δαϋίδ το στρατηγικό βάθος που του λείπει και Ισραηλινοι αξιωματικοί έχουν ήδη εμπλακεί στον αμυντικό σχεδιασμο του νησιού και αυτό το μεταφέρουμε με πάσα βεβαιότητα.

Από εκεί και πέρα υπάρχει το Ιράν: Η Ελλάδα δεν ανήκει στο μπλοκ των χωρών που έχουν σταθεί "απέναντι" από την Τεχεράνη. Παρακολουθεί τις κυρώσεις της ΕΕ αναγκαστικά, αλλά παρά την προσέγγιση με το Ισραήλ, δεν πρωτοστατεί στην επιθετική ρητορική εναντίον της ισλαμικής δημοκρατίας. Και αυτό υπό προϋποθέσεις μπορεί να αποβεί πολύ χρήσιμο, από την στιγμή που Ισραήλ και Ιράν δεν συνομιούν μεταξύ τους. Πάντα κάποιος χρειάζεται να μεταφέρει απόψεις και θέσεις, ακόμα και εν καιρώ πολέμου...

Η υποδοχή του Π.Παναγιωτόπουλου και οι επαφές του στο Ισραήλ μπορούν να συγκριθούν με αυτές ενός αρχηγού κράτους. Aυτό δείχνει ότι το Ισραήλ έχει μεγάλη ανάγκη την Ελλάδα στην παρούσα φάση. Και αυτό η Αθήνα πρέπει να το αξιοποιήσει και να το κεφαλαιοποιήσει. Δεν αρκεί να αγοράζουμε όπλα και να στηρίζουμε. Πρέπει να εισπράξουμε κι όλας...

πηγη