Εκτός από τους υδρογονάνθρακες η Ελλάδα φαίνεται ότι αποτελεί γενικά "Ελ Ντοράντο" σπάνιων στρατηγικών ορυκτών και αυτό ίσως είναι και μία από τις αιτίες της κακοδαιμονίας της: Έκθεση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, που δημοσιεύεται στη γαλλική εφημερίδα Le Figaro, >>>
Στην έκθεση αποκαλύπτεται η ύπαρξη χουντίτη (μοναδική παγκοσμίως η ύπαρξη του εν λόγω υλικού που χρησιμοποιείται για την κατάσβεση πυρκαγιών και ως αντιπυρικό υλικό στις οικοδομές), πρώτη στην προμήθεια βωξίτη, νικελίου, περλίτη και στην εξαγωγή ακατέργαστου μαγνησίου στην Ευρώπη και παράλληλα δεύτερη στην Ευρώπη και πέμπτη σε όλο τον κόσμο στην παραγωγή λιγνίτη.
"Αυτός είναι μόνο ένας από τους άσσους που κρύβει η Ελλάδα στο… μανίκι της και που μπορεί να είναι η λύση εξόδου από την οικονομική κρίση", σύμφωνα με τη γαλλική εφημερίδα που σοχλιάζει την έκθεση του ΟΗΕ. Ωστόσο επισημαίνει ότι ακριβώς αυτή η αφθονία σπάνιων ορικτών εχει δημιουργήσει μεγάλο διεθνή ανταγωνισμό για τον έλεγχο των κοιτασμάτων αυτών από ξένους διεθνείς παράγοντες.
Όπως αναφέρεται στην έκθεση του ΟΗΕ, ο τομέας των εξορύξεων στην Ελλάδα αποτελεί σημαντικό κομμάτι της οικονομικής δραστηριότητας καθώς αντιπροσωπεύει το 3% – 5% του ΑΕΠ, ενώ απασχολεί επισήμως 20.000 άτομα και ανεπισήμως 60.000 εργαζομένους. Ειδικότερα, ο λιγνίτης προμηθεύει 21 σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, δηλαδή το 50% της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται στην Ελλάδα.
Είναι χαρακτηριστικό, σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης, ότι το 2009 η συνολική παραγωγή του ορυκτού πλούτου ήταν περίπου 63 εκατομμύρια τόνοι, ενώ σύμφωνα με εκτιμήσεις υπολογίζεται ότι συνολικά οι πωλήσεις σε ορυκτά και μέταλλα ανέρχονται ετησίως στα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ.
Βέβαια, η παραγωγή το 2009 σημείωσε σημαντική πτώση, που αποδίδεται στην ύφεση. Τη στιγμή που η παραγωγή βωξίτη, για παράδειγμα, το 2008 ανήλθε στους 2,1 εκατομμύρια τόνους, το 2009 έπεσε στους 1,9.
Από την έκθεση του ΟΗΕ προκύπτει ότι στην Ελλάδα υπάρχουν σημαντικά αποθέματα σε ορυκτά, τα οποία η χώρα έχει πάψει να εκμεταλλεύεται ή δεν έχει ασχοληθεί ποτέ με αυτά. Πρόκειται, μεταξύ άλλων, για τον πηλό, τον ασβεστόλιθο, το σχιστόλιθο, την καολίνη και το γύψο.
Στη «Figaro» αναφέρεται ότι οι προοπτικές στον τομέα των ορυκτών και των μετάλλων διαφαίνονται καλές. Επικαλούμενη Αμερικανούς αναλυτές, αναφέρει ότι η μεταλλευτική βιομηχανία θα πρέπει να ανακτήσει τη δύναμή της κατά τη διάρκεια του δεύτερου εξαμήνου του 2013, ενώ σύμφωνα με άλλη εκτίμηση η ελληνική βιομηχανία έχει ήδη αρχίσει να «ανεβαίνει» εξαιτίας της μεγάλης διεθνούς ζήτησης των ελληνικών μετάλλων και ορυκτών και εν όψει των αποκρατικοποιήσεων που επίκειτναι.Αναφέρονται οι περιπτώσεις της ΛΑΡΚΟ που παρά το γεγονός ότι είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός νικελίου στην Ευρώπη, η εταιρεία οδεύει προς κλείσιμο ενώ η απαίτηση των αεροναυπηγικών βιομηχανιών για το υλικό είναι τεράστια, όπως επίσης και η περίπτωση της ΔΕΗ που εκμεταλλεύεται τεράστια ορυχεία λιγνίτη και παρ'όλα αυτά είναι ζημιογόνος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου